Το οίδημα Reinke  είναι μια διάχυτη πολυποειδής εκφύλιση των φωνητικών πτυχών. Πήρε τιμητικά το όνομά της από το Γερμανό ανατόμο Friedrich Reinke ο οποίος περιέγραψε πρώτος τη μικροανατομία των φωνητικών πτυχών το 1890.  Ο παθογενετικός μηχανισμός είναι αγγειακή συμφόρηση με εξοίδηση και υπερπαραγωγή γλυκοζαμινογλυκανών, που αποτελούν τo κύριο συστατικό του χώρου του Reinke. Ο κατεξοχήν  αιτιολογικός παράγοντας είναι το κάπνισμα (97% των ασθενών με πολυποειδή εκφύλιση είναι καπνιστές). Άλλοι αιτιολογικοί παράγοντες είναι η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση και η κακή χρήση φωνής. Ο υποθυρεοειδισμός έχει ενοχοποιηθεί, αλλά δεν έχει αποδειχθεί αιτιολογική συσχέτιση. Είναι πιθανό να εμπλέκονται και οι ορμόνες του φύλου, τεστοστερόνη και προγεστερόνη.

Απαντάται συνήθως σε γυναίκες, αλλά είναι πιθανό οι άντρες που πάσχουν να μην ενοχλούνται από τη δυσφωνία που προκαλεί η πάθηση και να μην αναζητούν ιατρική εκτίμηση. Η φωνή αλλοιώνεται και γίνεται βαριά και μπάσα λόγω της σημαντικής μείωσης  της βασικής συχνότητας δόνησης των γνήσιων φωνητικών χορδών. Οι γυναίκες ασθενείς αναφέρουν  χαρακτηριστικά «αρρενοποίηση» της φωνής. Υπάρχει επίσης αστάθεια στη φώνηση και σε προχωρημένα στάδια δυσχέρεια αναπνοής. Η διάγνωση μπαίνει από το ιστορικό και την ενδοσκόπηση του λάρυγγα.

Ενδοσκοπικά παρατηρείται διάχυτο οίδημα των φωνητικών πτυχών. Ανάλογα με την έκταση του οιδήματος, διακρίνονται τρία στάδια (ταξινόμηση Yonekawa 1988):

  • Στάδιο Ι : παρατηρείται οίδημα αλλά χωρίς περιορισμό της γλωττίδας
  • Στάδιο ΙΙ: οίδημα καθ’όλο το μήκος της μεμβρανώδους μοίρας των φωνητικών χορδών
  • Στάδιο ΙΙΙ: εκσεσημασμένο οίδημα των φωνητικών χορδών και τυπική εμφάνιση «αυτιών ελέφαντα» (elephant ears). Συχνά η μοναδική δίοδος αέρα είναι μέσω της οπίσθιας γλωττίδας ενώ μπορεί να υπάρχει φαινόμενο βαλβίδας (εισολκή του οιδήματος κατά την εισπνοή, αντίθετη κίνηση κατά την εκπνοή).

Στροβοσκοπικά το βλεννογονικό κύμα είναι ανεπηρέαστο ή και ενδεχομένως αυξημένο στα αρχικά στάδια. Όσο όμως η πάθηση εξελίσσεται, διαπιστώνεται εξασθένηση του βλεννογονικού κύματος λόγω αύξησης της μάζας των φωνητικών χορδών.

Αν και πρόκειται για καλοήθη πάθηση, σε ποσοστό 14.8% των ιστολογικών δειγμάτων παρατηρείται δυσπλασία και στο 3.7% καρκίνωμα in situ.

Η αντιμετώπιση του οιδήματος Reinke έχει αφετηρία τους αιτιολογικούς παράγοντες. Συνιστάται διακοπή καπνίσματος, αντιμετώπιση της παλινδρόμησης και φωνοθεραπεία. Διευκρινίζεται ότι η διακοπή καπνίσματος δε θα οδηγήσει σε υποστροφή της βλάβης, αλλά θα αναχαιτίσει την εξέλιξή της. Πάντως η συνέχιση του καπνίσματος μετά από χειρουργική αφαίρεση της πολυποειδούς εκφύλισης , οδηγεί σε υποτροπή στο 25% των ασθενών. (Lumpkin et al)

Χειρουργικά καλό είναι να αποφεύγεται  η αποφλοίωση των φωνητικών χορδών που τις  απογυμνώνει από λειτουργικό βλεννογόνο. Προτιμάται η ανέγερση μικροκρημνών κατά Sataloff. Εκτελείται πλάγια χορδοτομή, αποχωρισμός του ζελατινώδους υλικού από το επιθήλιο και τον υποκείμενο φωνητικό σύνδεσμο και αφαίρεση αυτού με αναρρόφηση ή λαβίδα. Στη συνέχεια αφαιρείται η περίσσεια βλεννογόνου και οι κρημνοί αφήνονται να επανέλθουν. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί το LASER (PDL ή KTP).

Συχνή επιπλοκή της επέμβασης αποτελεί η εκτεταμένη ανάπτυξη ουλώδους ιστού στη φωνητική πτυχή λόγω υπερβολικής αφαίρεσης ζελατινώδους υλικού. Άλλη συχνή επιπλοκή είναι η δημιουργία πρόσθιας σύμφυσης (web), για την αποφυγή της οποίας  είναι σημαντικό η χορδοτομή να μην επεκτείνεται στην πρόσθια γωνία. Εναλλακτικά μπορεί η επέμβαση να πραγματοποιηθεί σε δυο στάδια, χωριστά για κάθε πλευρά.

Μετεγχειρητικά συστήνεται οικονομία φωνής για 5-7 ημέρες. Η σταθεροποίηση και η βελτίωση στην ποιότητα φωνής συντελείται βραδύτερα από ότι σε άλλες καλοήθεις βλάβες, συνήθως σε 6-8 εβδομάδες.