ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΛΙΑΠΗ MRCS, DO-HNS, MSc
ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ Ω.Ρ.Λ ΕΝΗΛΙΚΩΝ / ΠΑΙΔΩΝ ΦΩΝΙΑΤΡΟΣ
+30 6944 187 987
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ
ΓΙΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ
ΩΡΕΣ ΙΑΤΡΕΙΟΥ
15.00-20.00, κατόπιν ραντεβού
Η Ιατρός Βιογραφικό
Ωτορινολαρυγγολόγος – Χειρουργός Κεφαλής & Τραχήλου | Φωνίατρος
Διευθύντρια ΕΣΥ, ΩΡΛ Κλινική Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»
Η Ιατρός Αναστασία Λιάπη είναι Διευθύντρια ΕΣΥ στην ΩΡΛ Κλινική του Νοσοκομείου Αθηνών «Γ. Γεννηματάς», με πολυετή εμπειρία στην κλινική, και χειρουργική Ωτορινολαρυγγολογία ενηλίκων/παίδων καθώς και στη Φωνιατρική. Είναι απόφοιτη της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο (MSc in Voice Pathology) από το University College London, με διάκριση (Distinction).
Έχει εκπαιδευτεί και εργαστεί σε κορυφαία νοσοκομεία της Μεγάλης Βρετανίας, όπως το Leeds General Infirmary, το Royal Surrey County Hospital, το St George’s Hospital του Λονδίνου και το John Radcliffe Hospital της Οξφόρδης. Κατά την παραμονή της στο Ηνωμένο Βασίλειο απέκτησε διπλώματα του Royal College of Surgeons of England (DOHNS) και του Royal College of Physicians and Surgeons of Glasgow (MRCS), ενώ συμμετείχε ενεργά σε εξειδικευμένα ιατρεία φωνής και παιδιατρικής ακοολογίας.
Από το 2009 υπηρετεί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, αρχικά ως επιμελήτρια στο Νοσοκομείο «Σωτηρία» και από το 2018 στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς», όπου από το 2021 κατέχει τη θέση Διευθύντριας ΕΣΥ.
Το επιστημονικό της ενδιαφέρον επικεντρώνεται στις παθήσεις της φωνής και του λάρυγγα, στη ρινοχειρουργική και ενδοσκοπική χειρουργική ρινός και παραρρινίων, καθώς και στη χειρουργική κεφαλής και τραχήλου. Διαθέτει σημαντική εμπειρία στη φωνιατρική αξιολόγηση και αποκατάσταση, καθώς και στη διαχείριση διαταραχών κατάποσης.
Παράλληλα, έχει πλούσιο διδακτικό έργο ως μέλος ΔΕΠ του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Αναπνευστική Ανεπάρκεια και Μηχανικός Αερισμός» της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ και συμμετέχει στην εκπαίδευση φοιτητών και ειδικευομένων ιατρών.
Η ερευνητική της δραστηριότητα περιλαμβάνει μελέτες σε θέματα παθολογίας φωνής, ρινολογίας και ωτοχειρουργικής, με δημοσιεύσεις σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και παρουσία σε δεκάδες συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετέχει σε κλινικές μελέτες για την εφαρμογή των βιολογικών παραγόντων στη θεραπεία των ρινικών πολυπόδων σε συνεργασία με πνευμονολόγους. Είναι μέλος πολλών ελληνικών και διεθνών επιστημονικών εταιρειών, μεταξύ των οποίων η European Laryngological Society, η British Association for Paediatric Otolaryngology, και η Ελληνική Εταιρεία Φωνιατρικής και Διαταραχών Κατάποσης, της οποίας είναι τακτικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου.
Με γνώμονα τον σεβασμό στον ασθενή και την επιστημονική αριστεία, η Δρ. Λιάπη προσφέρει εξειδικευμένες ιατρικές και χειρουργικές υπηρεσίες με έμφαση στην αποκατάσταση της υγείας και της ποιότητας ζωής.
Παθήσεις Ρινός και Παραρρινίων Κόλπων
Η ρινική κοιλότητα και οι παραρρίνιοι κόλποι (ιγμόρια, ηθμοειδείς κυψέλες, σφηνοειδής και μετωπιαίοι κόλποι) αποτελούν βασικό τμήμα του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Οι παθήσεις τους είναι ιδιαίτερα συχνές και μπορούν να προκαλέσουν ρινική συμφόρηση, πονοκεφάλους και διαταραχές της όσφρησης.
Η ρινοκολπίτιδα είναι φλεγμονή του ρινικού βλεννογόνου και των παραρρίνιων κόλπων.
• Οξεία μορφή: προκαλείται συνήθως μετά από ιογενή λοίμωξη και συνοδεύεται από πόνο στο πρόσωπο (προσωπαλγία), βουλωμένη μύτη και πυώδεις εκκρίσεις.
• Χρόνια μορφή: διαρκεί πάνω από 12 εβδομάδες και σχετίζεται με αλλεργία, ανατομικές ανωμαλίες ή μικροβιακό εποικισμό.
Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει ρινικές πλύσεις με αλατούχο διάλυμα, φαρμακευτική αγωγή και, όταν χρειάζεται, ενδοσκοπική χειρουργική ρινός/παραρρινίων.
Πρόκειται για υπεραντίδραση του ρινικού βλεννογόνου σε αλλεργιογόνα (γύρη, σκόνη, τρίχωμα ζώων). Προκαλεί φτέρνισμα, καταρροή, ρινική συμφόρηση και κνησμό. Η θεραπεία περιλαμβάνει αποφυγή ερεθιστικών παραγόντων, φαρμακευτική αγωγή και, σε επιλεγμένες περιπτώσεις, ανοσοθεραπεία.
Η σκολίωση ρινικού διαφράγματος, η υπερτροφία ρινικών κογχών και άλλες ανατομικές ανωμαλίες μπορεί να προκαλούν χρόνια δυσχέρεια στη ρινική αναπνοή.
Η διόρθωση αυτών των προβλημάτων γίνεται χειρουργικά (διαφραγματοπλαστική ή κογχοπλαστική), προσφέροντας σημαντική βελτίωση στην αναπνοή και την ποιότητα ζωής.
Πρόκειται για καλοήθεις προσεκβολές του ρινικού βλεννογόνου που προκαλούν έντονη ρινική απόφραξη, απώλεια όσφρησης και συχνές φλεγμονές. Η αντιμετώπισή τους σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες ( EPOS/EUFOREA 2023) ακολουθεί μια κλιμακωτή διαδρομή ξεκινώντας με ρινικές πλύσεις, φαρμακευτική αγωγή (κορτικοστεροειδή) και καταλήγοντας σε ενδοσκοπική χειρουργική αφαίρεση. Σε υποτροπές ενδέχεται η αγωγή να ενισχυθεί με βιολογικούς παράγοντες.
Οι ρινορραγίες είναι συχνό φαινόμενο, ιδιαίτερα σε ξηρό περιβάλλον ή μετά από τραυματισμό της μύτης. Στις περισσότερες περιπτώσεις ελέγχονται στο ιατρείο με απλές μεθόδους καυτηριασμού και τοπικής φροντίδας.
Απώλεια ή μείωση της όσφρησης μπορεί να οφείλεται σε παραρινοκολπίτιδα, ρινικούς πολύποδες, αλλεργία, ιογενείς λοιμώξεις ή ανατομικά προβλήματα. Ενίοτε οφείλεται σε σπανιότερες αιτίες οπότε η διάγνωση και η αποκατάσταση απαιτούν ενδελεχή ΩΡΛ έλεγχο.
Οι παθήσεις της ρινός και των παραρρινίων είναι εξαιρετικά συχνές, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με τη σωστή διάγνωση και θεραπεία από τον ειδικό ΩΡΛ ιατρό.
Παθήσεις Σιελογόνων Αδένων
Οι σιελογόνοι αδένες παίζουν σημαντικό ρόλο στην παραγωγή σιέλου, το οποίο διευκολύνει τη μάσηση, την κατάποση και την πέψη, ενώ προστατεύει τη στοματική κοιλότητα από λοιμώξεις. Όταν η λειτουργία τους διαταραχθεί, εμφανίζονται πόνος, διόγκωση ή ξηροστομία, που απαιτούν έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία από ειδικό ΩΡΛ ιατρό.
Υπάρχουν τρία ζεύγη μεγάλων σιελογόνων αδένων:
• Παρωτίδες (μπροστά και κάτω από το αυτί)
• Υπογνάθιοι αδένες (κάτω από τη γνάθο)
• Υπογλώσσιοι αδένες (κάτω από τη γλώσσα)
Επιπλέον, υπάρχουν και πολλοί μικρότεροι σιελογόνοι αδένες διάσπαρτοι στη στοματική κοιλότητα.
Συχνότερες Παθήσεις των Σιελογόνων Αδένων
Πρόκειται για φλεγμονή που προκαλείται συνήθως από βακτηριακή ή ιογενή λοίμωξη (π.χ. παρωτίτιδα). Εκδηλώνεται με πόνο, διόγκωση στην περιοχή του αδένα, ερυθρότητα και δυσκολία στη μάσηση. Η θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά, ενυδάτωση και μασάζ του αδένα.
Οφείλεται στον σχηματισμό λίθου μέσα στον αδένα ή στον εκφορητικό του πόρο, συνήθως στον υπογνάθιο. Προκαλεί επεισόδια πόνου και διόγκωσης κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Η διάγνωση γίνεται με υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία, ενώ η αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική αρχικά και κατόπιν χειρουργική αφαίρεση του λίθου ή ολόκληρου του αδένα.
Οι όγκοι των σιελογόνων αδένων είναι συνήθως καλοήθεις (80%). Από αυτούς το 80% είναι πολύμορφα αδενώματα τα οποία εμφανίζονται συνήθως στην παρωτίδα. Αναπτύσσονται μεν αργά, έχουν όμως πιθανότητα κακοήθους εξαλλαγής. Οι όγκοι Warthin σχετίζονται με το κάπνισμα. Η θεραπεία είναι χειρουργική για πλήρη ίαση και αποφυγή υποτροπής.
Σπανιότερα, αναπτύσσονται κακοήθεις όγκοι που προκαλούν ταχεία διόγκωση και βλάβη των παρακείμενων νεύρων. Η διάγνωση βασίζεται σε απεικονιστικό έλεγχο και κυτταρολογική εξέταση μετά από παρακέντηση (FNA). Η θεραπεία είναι χειρουργική, συχνά σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία.
Η ξηροστομία μπορεί να προκληθεί από φάρμακα, αυτοάνοσα νοσήματα, αφυδάτωση ή ηλικιακούς παράγοντες. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει ενυδάτωση, τεχνητό σάλιο, αποφυγή ερεθιστικών ουσιών και θεραπεία της υποκείμενης αιτίας.
Η διερεύνηση περιλαμβάνει κλινική εξέταση, υπερηχογράφημα, μαγνητική ή αξονική τομογραφία και, όταν απαιτείται, κυτταρολογική εξέταση. Η θεραπεία είναι εξατομικευμένη, ανάλογα με την αιτία και τη βαρύτητα της πάθησης.
Οι παθήσεις των σιελογόνων αδένων, αν και συνήθως καλοήθεις, χρειάζονται έγκαιρη διάγνωση για να αποφευχθούν επιπλοκές. Η άμεση εκτίμηση από ΩΡΛ ιατρό εξασφαλίζει αποτελεσματική αντιμετώπιση, ανακούφιση των συμπτωμάτων και διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας του στοματοφάρυγγα.
Παθήσεις του Στοματοφάρυγγα
Ο στοματοφάρυγγας περιλαμβάνει το πίσω τμήμα της στοματικής κοιλότητας, την περιοχή γύρω από τις αμυγδαλές και τον φάρυγγα, συνδέοντας το στόμα με τον λάρυγγα και τον οισοφάγο. Παθήσεις σε αυτή την περιοχή μπορεί να προκαλέσουν πόνο, δυσκολία στην κατάποση ή αλλαγή της χροιάς της φωνής (hot potato voice).
Οξεία ή χρόνια φλεγμονή των αμυγδαλών. Προκαλεί έντονο πόνο κατά την κατάποση, ενώ μπορεί να συνοδεύεται από πυρετό και διόγκωση λεμφαδένων. Προκαλείται από ιούς ή βακτήρια.
Φλεγμονή του φάρυγγα, συνήθως ιογενούς αιτιολογίας.. Προκαλεί πόνο κατά την κατάποση, βραχνάδα και ερυθρότητα στο λαιμό.
Μολύνσεις από μύκητες (π.χ. καντιντίαση), βακτήρια ή ιούς. Εμφανίζονται ως λευκές πλάκες και προκαλούν δυσφαγία.
Σπάνιοι αλλά σοβαροί που εμφανίζονται σε καπνιστές ή έχουν σχέση με τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Μπορεί να εμφανιστούν με δυσκαταποσία/δυσφαγία, αντανακλαστική ωταλγία, αιμορραγία ή διόγκωση λεμφαδένων. Απαιτείται άμεση διάγνωση, σωστή σταδιοποίηση και θεραπεία.
Υπερτροφία αμυγδαλών ή αδενοειδών εκβλαστήσεων που προκαλούν ρινική φαρυγγική απόφραξη, ιδιαίτερα σε παιδιά.
Παθήσεις Ωτός
Το ανθρώπινο αυτί είναι ένα πολύπλοκο όργανο που συμμετέχει όχι μόνο στην ακοή αλλά και στην ισορροπία. Οι παθήσεις του ωτός είναι συχνές σε όλες τις ηλικίες και μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής, εάν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα.
Πρόκειται για φλεγμονή του έξω ακουστικού πόρου, συνήθως μετά από έκθεση σε νερό ή τραυματισμό από μπατονέτες. Εκδηλώνεται με πόνο, κνησμό και μείωση ακοής. Αντιμετωπίζεται με καθαρισμό του πόρου και τοπική φαρμακευτική αγωγή.
Οξεία μέση ωτίτιδα: φλεγμονή του μέσου ωτός (πίσω από το τύμπανο), συχνή στα παιδιά, η οποία εκδηλώνεται με έντονο πόνο και πυρετό. Αν προκληθεί ρήξη τυμπάνου, τότε παρατηρείται εκροή πύου. Αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή ή με παρακέντηση τυμπάνου (μυριγγοτομή), όταν παρουσιαστούν επιπλοκές.
Χρόνια φλεγμονή του μέσου ωτός συχνά με διάτρηση τυμπάνου και παρουσία χολοστεατώματος. Συνήθως απαιτεί χειρουργική αποκατάσταση (μαστοειδεκτομή /τυμπανοπλαστική).
Είναι εκφυλιστική πάθηση που περιορίζει την κινητικότητα των ακουστικών οσταρίων και προκαλεί προοδευτική βαρηκοΐα. Η θεραπεία μπορεί να είναι χειρουργική (αναβολοτομή) ή συντηρητική με τη χρήση ακουστικών βαρηκοΐας.
Η μείωση της ακοής μπορεί να οφείλεται στην ηλικία (πρεσβυακοΐα), σε τραυματισμό ή σε παράγοντες που επηρεάζουν το ακουστικό νεύρο. Οι εμβοές (βουητά στα αυτιά) αποτελούν συχνό σύμπτωμα που απαιτεί εξειδικευμένο έλεγχο και εξατομικευμένη αντιμετώπιση.
Οι παθήσεις του λαβυρίνθου, όπως η καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσεως ή η νόσος Ménière, προκαλούν επεισόδια ζάλης και αστάθειας. Η διάγνωση βασίζεται σε ειδικές δοκιμασίες και η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και χειρισμούς αποκατάστασης της ισορροπίας.
Παθήσεις Τραχήλου
Ο τράχηλος (ο λαιμός) αποτελεί μια ανατομικά πολύπλοκη περιοχή, που περιλαμβάνει ευγενή όργανα όπως τον λάρυγγα, τους σιελογόνους αδένες, τον θυρεοειδή και παραθυρεοειδείς αδένες, αγγεία, νεύρα και μυς. Οι παθήσεις του τραχήλου μπορεί να είναι φλεγμονώδεις, καλοήθεις ή κακοήθεις, και απαιτούν έγκαιρη διάγνωση και εξειδικευμένη αντιμετώπιση.
Συχνότερες παθήσεις του τραχήλου
Συγγενείς κύστεις (θυρεογλωσσικού πόρου, βραγχιακές), αποστήματα ή φλεγμονώδεις λεμφαδενίτιδες που προκαλούνται συχνά από μικρόβια ή ιούς.
Οι διογκωμένοι λεμφαδένες αποτελούν συχνό εύρημα και μπορεί να σχετίζονται με φλεγμονές, αλλά και με νεοπλασματικά νοσήματα. Η σωστή εκτίμηση με κλινική εξέταση και απεικονιστικό έλεγχο (υπέρηχο, αξονική ή μαγνητική τομογραφία) είναι καθοριστική.
Οι φλεγμονές (σιελαδενίτιδες), οι λίθοι (σιελολιθίαση) ή οι όγκοι των παρωτίδων και υπογνάθιων αδένων αντιμετωπίζονται με μικροχειρουργικές ή ενδοσκοπικές τεχνικές, με στόχο τη διατήρηση της λειτουργίας των νεύρων του προσώπου.
Οι καλοήθεις ή κακοήθεις όζοι, οι θυρεοειδίτιδες και οι παθήσεις που επηρεάζουν τον μεταβολισμό του ασβεστίου απαιτούν πολυπαραγοντική προσέγγιση και στενή συνεργασία με ενδοκρινολόγους.
Οι όγκοι κεφαλής και τραχήλου μπορεί να αφορούν τον στοματοφάρυγγα, τον λάρυγγα, τη ρίζα της γλώσσας, ή τους σιελογόνους αδένες. Η αντιμετώπιση βασίζεται στη χειρουργική αφαίρεση, συχνά σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία, πάντα στο πλαίσιο μιας διεπιστημονικής ομάδας.
Διάγνωση
Η διερεύνηση περιλαμβάνει:
- Κλινική εξέταση και ψηλάφηση τραχήλου
- Ενδοσκόπηση του ανώτερου αναπνευστικού για έλεγχο πρωτοπαθών εστιών
- Υπερηχογράφημα τραχήλου με έγχρωμο Doppler
- Παρακέντηση λεπτής βελόνας (FNA) για κυτταρολογική ανάλυση
- Απεικονιστικό έλεγχο (CT/MRI) όπου ενδείκνυται
Αντιμετώπιση
Η θεραπεία καθορίζεται ανάλογα με τη φύση της βλάβης. Μπορεί να περιλαμβάνει:
- Φαρμακευτική αγωγή για φλεγμονώδεις καταστάσεις
- Ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές (π.χ. ενδοσκοπική αφαίρεση)
- Χειρουργική εξαίρεση όγκων ή κύστεων
- Ογκολογική αντιμετώπιση σε συνεργασία με ακτινοθεραπευτές και ογκολόγους
Η σύγχρονη χειρουργική τραχήλου στοχεύει όχι μόνο στην πλήρη αφαίρεση της βλάβης, αλλά και στη διατήρηση της λειτουργικότητας και της αισθητικής της περιοχής, με χρήση μικροχειρουργικών τεχνικών και σεβασμό των νεύρων.
Ολιστική φροντίδα και εμπειρία
Η Δρ. Αναστασία Λιάπη διαθέτει πολυετή εμπειρία στη χειρουργική τραχήλου, στη διάγνωση και αντιμετώπιση όγκων θυρεοειδούς, σιελογόνων αδένων και λεμφαδενικών διογκώσεων, προσφέροντας εξειδικευμένη, επιστημονικά τεκμηριωμένη και εξατομικευμένη φροντίδα.
ΩΡΛ Επεμβάσεις
Επεμβάσεις Ωτός (Ωτοχειρουργική)
- Μυριγγοτομή και τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού: για αντιμετώπιση μέσης ωτίτιδας με υγρό.
- Μυριγγοπλαστική: Αποκατάσταση διάτρησης τυμπάνου.
- Τυμπανομαστοειδεκτομή: Αφαίρεση χολοστεατώματος μέσου ωτός.
- Τυμπανοπλαστική / Οσταριοπλαστική: αποκατάσταση της ακεραιότητας της τυμπανικής μεμβράνης και της οστικής αλύσου για τη βελτίωση της ακοής
- Αναβολοτομή: αποκατάσταση ακοής σε ωτοσκλήρυνση
- Αφαίρεση προωτιαίων συριγγίων
Ενδοσκοπική ασκορινοστομία (DCR)
Επεμβάσεις Ρινός και Παραρρινίων
- Διαφραγματοπλαστική: Διόρθωση σκολίωσης ρινικού διαφράγματος
- Καυτηριασμός ρινικών κογχών
- Ενδοσκοπική χειρουργική παραρρινίων κόλπων (FESS): Αντιμετώπιση χρόνιας ρινοκολπίτιδας με/χωρίς ρινικούς πολύποδες
- Ρινοπλαστική: αποκατάσταση δυσμορφιών της ρινός
Φωνοχειρουργική
- Μικροχειρουργική αφαίρεση καλοήθων όζων (κύστεις, πολύποδες, κοκκιώματα)
- Χορδεκτομή με LASER για κακοήθεις βλάβες
- Χειρουργική αποκατάσταση παραλύσεων των φωνητικών χορδών (vocal fold augmentation)
- Έγχυση Botox για βελτίωση της σπασμωδικής δυσφωνίας
Επεμβάσεις Φάρυγγα και Λάρυγγα
- Αμυγδαλεκτομή: για υποτροπιάζουσες αμυγδαλίτιδες
- Αδενοτομή (κρεατάκια): συνήθως σε παιδιά με ρινική απόφραξη ή ωτίτιδες
- Διατομή χαλινού γλώσσας
- Φαρυγγοπλαστική: για αποκατάσταση υπνικής άπνοιας
Επεμβάσεις Τραχήλου και Σιελογόνων Αδένων
- Παρωτιδεκτομή: Αφαίρεση όγκων παρωτίδας
- Υπογναθεκτομή: για αφαίρεση όγκων υπογνάθιου αδένα ή σιαλολοθίαση
- Θυρεοειδεκτομή: Μερική ή ολική αφαίρεση θυρεοειδούς αδένα λόγω όζων ή καρκίνου
- Αφαίρεση καλοήθων τραχηλικών διογκώσεων (π.χ βραγχιακές κύστεις, σβαννώματα, κύστεις θυρεογλωσσικού πόρου)
- Ογκολογικές επεμβάσεις (Λαρυγγεκτομή , λεμφαδενικός καθαρισμός)
Φωνή
Η φωνή αποτελεί πολύτιμο εργαλείο επικοινωνίας και έκφρασης. Είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Οι παθήσεις που μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα της ομιλίας, προκαλώντας βραχνάδα, κόπωση ή απώλεια φωνής, είναι οι εξής;
Πρόκειται για οξεία φλεγμονή του λάρυγγα με βραχνάδα, πονόλαιμο και προσωρινή απώλεια φωνής. Οι συνηθέστερες αιτίες είναι ιογενείς λοιμώξεις, η υπερβολική χρήση φωνής και το κάπνισμα.
Παρατηρείται συνήθως σε μακροχρόνιους καπνιστές και χρειάζεται διερεύνηση για αποκλεισμό κακοήθειας. Κάθε βραχνάδα που δεν βελτιώνεται μετά από δυο εβδομάδες, απαιτεί ΩΡΛ εξέταση με ενδοσκόπηση λάρυγγα.
Είναι καλοήθη μορφώματα των φωνητικών χορδών που αποτελούνται από ουλώδη ιστό. Συχνά εμφανίζονται σε επαγγελματίες φωνής (εκπαιδευτικοί, τραγουδιστές) και προκαλούν βραχνάδα και φωνητική κόπωση (vocal fatigue). Αντιμετωπίζονται με φωνοθεραπεία.
Καλοήθη μορφώματα των φωνητικών χορδών με λεπτό ή πλατύ μίσχο. Μπορεί να εμφανίζουν αιμορραγία ή έντονη δυσφωνία (βραχνάδα), ενώ αν μεγαλώσουν σε μέγεθος μπορεί να επηρεάσουν και την αναπνοή. H θεραπεία τους απαιτεί μικροχειρουργική αφαίρεση με σεβασμό στον βλεννογόνο.
Οι κύστεις είναι συγγενείς ή επίκτητες καλοήθεις μάζες στις φωνητικές χορδές. Εκδηλώνονται με παρατεταμένη βραχνάδα και αλλαγή χροιάς φωνής. H θεραπεία τους απαιτεί μικροχειρουργική αφαίρεση.
Ευμεγέθης πολυποειδής εκφύλιση των φωνητικών χορδών, συνήθως σε γυναίκες καπνίστριες. Προκαλεί έντονο μπασάρισμα (αρρενοποίηση) φωνής. Η θεραπεία προϋποθέτει διακοπή καπνίσματος και ενίοτε χειρουργική αντιμετώπιση.
Μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής και είναι συχνή σε επαγγελματίες φωνής. Προκαλεί κόπωση, βραχνάδα και αίσθημα πίεσης στην περιοχή του λάρυγγα. Αντιμετωπίζεται με φωνοθεραπεία, σωστή φωνητική υγιεινή και άρση του αιτιολογικού παράγοντα, όταν πρόκειται για δευτεροπαθή.
Ψυχογενείς δυσφωνίες που δεν οφείλονται σε ανατομική βλάβη αλλά σε δυσλειτουργία των φωνητικών μυών.
Οφείλεται σε ανεπάρκεια του άνω οισοφαγικού σφιγκτήρα με παλινδρόμηση γαστρικών υγρών που ερεθίζουν το λάρυγγα. Προκαλεί βράγχος φωνής, χρόνιο βήχα, αίσθημα κόμπου στον λαιμό. Αντιμετωπίζεται με σωστή διατροφή και αντιπαλινδρομική θεραπεία.
Σπασμωδική δυσφωνία, μυϊκός τρόμος. Η διάγνωσή τους απαιτεί εξειδικευμένη φωνιατρική εξέταση και αντιμετώπιση.
Συνήθως πρόκειται για πλακώδες καρκίνωμα το οποίο σχετίζεται με κάπνισμα και κατάχρηση αλκοόλ. Απαιτείται άμεση διάγνωση, σωστή σταδιοποίηση και θεραπεία.
Στο ιατρείο παρέχονται όλες οι σύγχρονες διαγνωστικές μέθοδοι
- Πλήρης ωτολογικός έλεγχος
- Έλεγχος ρινοφάρυγα και στοματοφάρυγγα
- Ενδοσκόπηση ρινός / παραρρινίων με εύκαμπτο και άκαμπτο ενδοσκόπιο και καταγραφή
- Ενδοσκόπηση λάρυγγα με εύκαμπτο και άκαμπτο ενδοσκόπιο και καταγραφή.
- Πλήρης ακοολογικός έλεγχος
- Φωνητική αξιολόγηση και φωνολογική ανάλυση
- Δοκιμασίες ιλίγγου και ισορροπίας
- Διερεύνηση υπνικής άπνοιας
ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ
ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ
